Η δευτεροπαθής υπογονιμότητα αναφέρεται στην ανεπάρκεια της σύλληψης ή στην αποτυχία διατήρησης της εγκυμοσύνης μετά από μια προηγούμενη επιτυχημένη εγκυμοσύνη. Με άλλα λόγια, ζευγάρια που είχαν προηγουμένως τη δυνατότητα να συλλάβουν και να φέρουν εις πέρας μια εγκυμοσύνη αντιμετωπίζουν δυσκολίες να επαναλάβουν τη διαδικασία αυτή.
Οι πιθανές αιτίες της δευτεροπαθούς υπογονιμότητας μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα με τη γυναικεία αναπαραγωγική υγεία, όπως ενδομητρίωση, προβλήματα ωοθηκών ή ενδομητρίτιδα, καθώς και προβλήματα με την ανδρική αναπαραγωγική υγεία, όπως χαμηλή ποιότητα σπέρματος ή σεξουαλική δυσλειτουργία.
Οι παράγοντες που συντελούν στη δευτεροπαθή υπογονιμότητα μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν ηλικία, στρες, ανισορροπίες στο ενδοκρινικό σύστημα, χρήση ορισμένων φαρμάκων, αλλαγές στον τρόπο ζωής και άλλες υγειονομικές παράμετροι.
Για τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της δευτεροπαθούς υπογονιμότητας, συνιστάται να αναζητηθεί ιατρική βοήθεια από εξειδικευμένο ιατρό.
Ο ιατρός μπορεί να προτείνει εξετάσεις για την αξιολόγηση της υγείας του ζευγαριού και να συστήσει κατάλληλες θεραπευτικές επιλογές, όπως επαναλαμβανόμενες προσπάθειες φυσιολογικής σύλληψης, τεχνικές εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) ή άλλες μεθόδους βοήθειας αναπαραγωγής, ανάλογα με την κατάσταση του ζευγαριού.
