Όσο κι αν φροντίζουμε την υγεία μας, δεν είναι πάντα δυνατό να προλάβουμε τον καρκίνο. Μια ενδεχόμενη διάγνωση καρκίνου μπορεί να είναι καταστροφική, ειδικά για γυναίκες που δεν έχουν ακόμα εκπληρώσει το όνειρο τους να γίνουν γονείς.
Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί τον συχνότερο γυναικολογικό καρκίνο, ενώ ακολουθούν ο καρκίνος του ενδομητρίου, ο καρκίνος των ωοθηκών και ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, με τον τελευταίο να αποτελεί το συχνότερο γυναικολογικό καρκίνο στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου η πρόληψη δεν χαίρει καθολικής αποδοχής στις συνειδήσεις του κόσμου.
Η θεραπεία του καρκίνου μπορεί να είναι είτε χειρουργική είτε / και με ακτινοβολία είτε / και με χημειοθεραπεία. Τόσο η ακτινοθεραπεία, όσο και η χημειοθεραπεία δυστυχώς δεν δρουν εκλεκτικά στα καρκινικά κύτταρα της πάσχουσας περιοχής. Για παράδειγμα, αν υπάρχει ένας όγκος στην ελάσσονα πύελο και χρειαστεί να γίνει ακτινοθεραπεία, δυστυχώς η ακτινοβολία δε θα περιοριστεί στα καρκινικά κύτταρα της πάσχουσας περιοχής αλλά αντίθετα θα προκαλέσει βλάβες σε όλα τα κύτταρα της ακτινοβολούμενης περιοχής συμπεριλαμβανομένων και των ωοθηκών. Ομοίως, και τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα δεν δρουν εκλεκτικά και έχουν την τάση να καταστρέφουν όλα τα κύτταρα εκείνα που διαιρούνται γρήγορα, όπως συμβαίνει με τα κύτταρα του ωοθηκικού ιστού.
Για το λόγο αυτό, πιστεύουμε ότι οι θεραπείες για τον καρκίνο θα πρέπει πάντα να συνοδεύονται από την επιλογή διατήρησης της γονιμότητας , για να διασφαλιστεί ότι όλοι έχουν τη δυνατότητα να ξεκινήσουν ή να επεκτείνουν την οικογένεια τους εάν και εφόσον το επιθυμούν.
Επί του παρόντος, η πιο επιτυχημένη τεχνική για τη διατήρηση της γονιμότητας μιας γυναίκας είναι η κρυοσυντήρηση ωαρίων. Με αυτόν τον τρόπο, όταν μια ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε θεραπεία καρκίνου, η κρυοσυντήρηση της επιτρέπει, υπό την προϋπόθεση ότι πραγματοποιείται πριν από την έναρξη της θεραπείας, να διατηρηθεί η γονιμότητά της και οι μελλοντικές της πιθανότητες να αναζητήσει εγκυμοσύνη.